Menu

Wie hoort wie luistert

door: Céleste Dirkse

Ouders voelen, beleven en beslissen,
Kinderen horen, moeten en ondergaan.
Algemeen is besloten: kinderen zijn flexibel.
Dat zijn ze niet, ze zijn onderworpen

Als de nieuwe situatie enigszins gezond en stabiel is,
Blijkt dat kinderen veerkrachtig zijn.

Ouders dragen de oorzaak.
Kinderen de gevolgen.

Niet meteen, dan op lange termijn.

De boosheid en het onbegrip van de ouders,
Levert de tranen van de kinderen.

De ouder kan niet, weet niet…of wil niet.
Het kind moet!

Het kind heeft nooit gevraagd om te bestaan.
Het kind werd nooit gevraagd hoe het wil leven.

Kinderen zeggen wel, weten wel, voelen wel.
Schreeuwen soms, maar doen het vaak fluisterend en subtiel!
Maar worden niet gehoord…

En wie gaat dit patroon veranderen?
Waarschijnlijk is dit het nieuwe ‘Circle of Life’!