Voor de kust van het Japanse eiland Yonaguni, in de diepte van de oceaan, ligt een mysterie dat zowel duikers als wetenschappers al decennia fascineert. Op ongeveer 25 meter onder het wateroppervlak rust een enorme stenen structuur, met traptreden, terrassen en zelfs iets wat lijkt op straten en muren. Sinds de ontdekking in 1986 wordt er heftig gediscussieerd over de oorsprong van dit onderwatercomplex. Is dit een door mensenhanden gemaakte stad die duizenden jaren geleden door de zee werd verzwolgen, of een opmerkelijke geologische formatie die puur door natuurlijke krachten is ontstaan?
De Ontdekking van Yonaguni
In 1986 was Kihachiro Aratake, een Japanse duikinstructeur, op zoek naar nieuwe duiklocaties rond het eiland Yonaguni, dat deel uitmaakt van de Ryukyu-archipel. Terwijl hij de zeebodem verkende, stuitte hij op een formatie die op een tempel of piramide leek. De structuur leek uit enorme, rechthoekige steenblokken te bestaan, met scherpe randen en treden die naar een hoger plateau leidden.
Toen Aratake zijn ontdekking bekendmaakte, werd al snel een team van wetenschappers naar de site gestuurd, onder leiding van professor Masaaki Kimura van de Universiteit van de Ryukyu’s. Kimura bestudeerde de formatie jarenlang en publiceerde diverse rapporten waarin hij beweerde dat het onwaarschijnlijk was dat deze structuren door natuurlijke processen waren ontstaan.
Kenmerken van de Yonaguni-formatie
Wat maakt de Yonaguni-formatie zo uniek? Hier zijn enkele van de meest opvallende kenmerken:
- Traptreden en terrassen: De formatie bevat verschillende plateaus en trappen die elkaar in een geometrisch patroon opvolgen. Sommige van deze treden zijn meters breed en lijken in elkaar over te gaan, alsof ze deel uitmaakten van een groot bouwwerk.
- Perfecte hoeken: Verschillende delen van de structuur bevatten haakse hoeken en rechte lijnen, iets wat zeldzaam is bij natuurlijke rotsformaties.
- Wat lijkt op een weg of boulevard: Langs de formatie loopt een lange, vlakke strook die aan een geplaveide straat doet denken.
- Mogelijke inscripties en bewerkte stenen: Kimura claimt markeringen en patronen te hebben ontdekt op sommige stenen, die mogelijk oude symbolen of reliëfs voorstellen.
- Zuilen en poorten: Enkele verticale steenblokken lijken op pilaren of resten van een ingang.
Volgens Kimura kunnen deze kenmerken niet volledig worden verklaard door natuurlijke erosie en suggereren ze dat de formatie ooit een stad of tempel was die duizenden jaren geleden door een onbekende beschaving werd gebouwd.
De Hypothese van een Verloren Beschaving
Als Yonaguni inderdaad een door mensen gebouwde structuur is, dan rijst de vraag: wie heeft het gebouwd en wanneer?
Kimura en andere aanhangers van de ‘verloren beschaving’-theorie suggereren dat Yonaguni mogelijk ouder is dan 10.000 jaar. Dit zou betekenen dat de structuur dateert van vóór de vroegst bekende beschavingen zoals Mesopotamië, Egypte en de Indusvallei.
Historisch gezien was de zeespiegel aan het einde van de laatste ijstijd, ongeveer 12.000 jaar geleden, veel lager dan nu. Grote delen van de oceaanbodem waren toen droog land. Dit betekent dat het mogelijk is dat een beschaving op deze plek heeft gewoond, totdat stijgend zeewater hun stad overspoelde.
Als deze hypothese klopt, zou dat betekenen dat geavanceerde menselijke culturen al bestonden op een tijdstip waarop historici dit nog niet voor mogelijk houden. Dit zou Yonaguni in de categorie van ‘verloren werelden’ plaatsen, samen met legendes zoals Atlantis, Mu en Lemurië.
De Natuurlijke Verklaring: Geologie en Erosie
Niet iedereen is echter overtuigd van de menselijke oorsprong van Yonaguni. Geologen zoals Robert Schoch, bekend van zijn onderzoek naar de Grote Sfinx in Egypte, beweren dat de formatie volledig natuurlijk is.
Schoch en zijn collega’s wijzen op de sedimentaire aard van de zandsteen waaruit de formatie bestaat. Dit type gesteente breekt van nature in lagen en kan door aardbevingen, golven en stromingen zodanig eroderen dat het strakke lijnen en tredenachtige structuren vormt.
Ze vergelijken Yonaguni met andere natuurlijke formaties zoals:
- Giant’s Causeway (Ierland): Een verzameling zeshoekige basaltkolommen die volledig natuurlijk zijn gevormd door vulkanische activiteit.
- Bimini Road (Bahama’s): Een onderwaterformatie van grote, rechthoekige stenen die sommigen als een oude weg beschouwen, maar waarschijnlijk natuurlijke kalksteenformaties zijn.
Volgens deze wetenschappers is het dus goed mogelijk dat Yonaguni een product is van de natuur, en dat de schijnbare symmetrie van de formatie niet betekent dat het door mensen is gebouwd.
Duikexpedities en Getuigenissen
Veel duikers die Yonaguni hebben bezocht, beschrijven het als een van de meest indrukwekkende onderwaterlocaties ter wereld. Enkele van hun ervaringen:
- Michel Eriksson, een Zweedse duiker: “Toen ik de trapvormige treden zag, dacht ik onmiddellijk aan een tempel. Het is onwerkelijk hoe geometrisch alles eruitziet.”
- Naoko Ishikawa, een Japanse mariene bioloog: “Ik ben bekend met natuurlijke rotsformaties, maar Yonaguni voelt anders. Het lijkt alsof sommige delen met opzet zijn uitgehouwen.”
- John Bennett, een professionele onderwaterfotograaf: “Ik heb op veel plekken ter wereld gedoken, maar nergens iets gezien dat zo op een bouwwerk leek.”
Veel duikers rapporteren ook sterke stromingen rond Yonaguni, waardoor de site niet voor beginners geschikt is. Dit heeft bijgedragen aan de mystiek rondom de plek, omdat niet veel mensen het van dichtbij hebben kunnen bestuderen.
Yonaguni in de Populaire Cultuur
Het mysterie van Yonaguni heeft zijn weg gevonden naar talloze documentaires, boeken en theorieën over verzonken beschavingen. De site wordt vaak in één adem genoemd met Atlantis en andere mythische verloren steden.
Bovendien is de plek populair geworden bij avontuurlijke duikers en trekt het toeristen aan die nieuwsgierig zijn naar het raadsel dat op de zeebodem rust.
Conclusie: Een Raadsel dat Blijft Fascineren
Yonaguni blijft een van de grootste archeologische mysteries van onze tijd. Of het nu een verloren stad is of een natuurwonder, het blijft een plek die bewondering en speculatie oproept.
Nieuwe technieken zoals 3D-scans en onderwaterrobotica kunnen in de toekomst misschien definitieve antwoorden geven. Tot die tijd blijft Yonaguni een betoverende plek waar geschiedenis en mysterie samenkomen in de diepe wateren van de Stille Oceaan.
Wat denk jij? Is dit een door de natuur gevormd meesterwerk, of een vergeten stad uit de oudheid die wacht om haar geheimen te onthullen?
