De verkiezingskrant van de Stichting ‘Lezen en Schrijven in pure mensentaal’.
Het leest als een sprookjesboek met kaboutertjes en elfjes die ons een betere wereld beloven. Zo wil de VVD dat de overheid zich zo min mogelijk met de economie bemoeit. De mensen en bedrijven weten zelf wel wat goed voor ze is. Slim wordt verzwegen dat ze dan natuurlijk wel belasting moeten betalen om de leuke dingen die Rutte en de zijnen in petto hebben, te financieren.
Rutte speelt in op de veiligheid. De VVD belooft te werken aan het bestrijden van overlast, crimineel gedrag en wil minder vluchtelingen. Wordt het weer eens beloven, weinig geven en afkoop met mea culpa?
Lijkt wel erg veel op Wilders met zijn Partij voor de Vrijheid zegt U? Ja hoor Wilders wilt geen vluchtelingen meer toelaten en is tegen de Islam. Is wel wat concreter waar het geld heen moet. Naar de politie en het leger. En voor de ouderen heeft hij nog een lekkere worst: pensioen op 65 jaar. Hoe het allemaal betaald wordt? Dat is van latere zorg.
Ook de Partij van de Arbeid heeft voor de Nederlanders een mandje vol lekkers klaarstaan. Iedereen gelijke kansen. Een goed bekkend containerbegrip dat weinig tot niets verduidelijkt. De mensen die weinig geld verdienen, zullen minder huur moeten betalen. De overheid gaat voor banen zorgen en de banken moeten de knip voor extra belasting trekken.
Ook al die lekkernij moet betaald worden. Met alleen een belastingheffing bij de banken redde ze het écht niet. Niet vertrouwen dus.
De CDA gooit het over een andere boeg. In een consumptiemaatschappij met individualiteit wil ze dat de mensen voor elkaar zorgen. Terug naar de dienstplicht, nu bij de politie of in de zorg. Wel heel erg zacht. En over de centjes blijven ze vaag. Links laten liggen, rechts laten lopen.
Democraten’66 formuleert meer van hetzelfde, alleen een stukje anders. Mensen moeten eigen keuzes maken. Nou, dat zijn we in de huidige maatschappij al gewend. Dat is dus niets anders dan een open deur intrappen. En iedereen moet zich thuis voelen in Nederland. Mijn beste Alexander, hoe kan dat nu: iedereen? Iedere cultuurfilosoof zal je vertellen dat je de Nederlanders een sprookje probeert te verkopen. Dat is niet zo mooi hoor!
Dan de leraren: daar zijn er te weinig van en er moet meer geld naar het onderwijs. Die relatie is duidelijk, meer vraagt altijd meer, dus euro’s. Maar of er echt te weinig leraren zijn, blijft een open vraag. En Europa? Meer samenwerking. Ook al zo’n dooddoener. Wordt eens concreet wat je nu écht met Europa wilt.
Als laatste, er staan meer partijen in het krantje, wat aandacht voor de partij van het elfje Marianne Thieme, de Partij voor de Dieren. Dat is lief: rechten voor dieren. Wat ze daarmee bedoelt en hoe ze dat denkt te regelen, blijft in verkiezingsnevelen gehuld. Nog zo een aardige: de mensen moeten goed zijn voor de natuur en het milieu. En pensioen na 40 jaar werken. Over de centjes die voor al die lieve ideetjes van het elfje nodig zijn, geen woord.
Een sprookjesboek met de verzamelde sprookjes van de Nederlandse politieke partijen. Kostelijk amusant, een verzameling kinderlijke visies van de Nederlandse top politici. Vertaald in mensentaal is er geen enkele politieke partij die er met aansprekend beleid uitspringt.
Weer eens een gemiste kans van de kabouters en de elfjes.