Menu

Een bijzondere ontmoeting

Mijn vader is vlak voor zijn 94ste verjaardag overleden. Het was een bijzondere en lieve man. Voordat hij met mijn moeder verhuisde naar een ‘aanleunwoning’, woonden zij in een eengezinswoning met mooie tuin. Altijd was hij daarin te vinden. Vaak hoorden wij van hem: “Mijn grote vriend was er weer!” Zijn ‘grote vriend’ was een roodborstje, dat hem vanaf het schuurdak gadesloeg. Roodborstjes zijn bijzonder actieve, maar schuwe vogeltjes.

Op een middag ging ik naar de begraafplaats waar mijn ouders en jongste broer begraven liggen. Mijn moeder en broer in één graf, mijn vader circa 30 meter verder in een tweede graf. Er heerste een ontzettend vredige sfeer. Mooi weer, windstil en alleen af en toe het geluid van vogels of iemand die langsliep over het grindpad.

Ik had bij mijn vader het graf op orde gebracht en een hortensia geplant. Toen ik richting het graf van mijn moeder en broer liep, merkte ik iets achter me. Een roodborstje vloog achter mij aan en nam plaats in de beukenheg, achter de steen van mijn moeder, om vervolgens op de steen plaats te nemen. Ik verzorgde het graf en het vogeltje bleef mij fluitend aankijken.
Na enige tijd liep ik richting de auto om ook voor dit graf een plant op te halen. Het vogeltje vloog een stukje met mij mee en bleef halverwege op een tak in een boom zitten. Toen ik terugkwam, vloog deze weer achter mij aan en landde weer op de rand van de grafsteen. Fluitend sprong het roodborstje op de horizontale steen ervoor van mijn broer en vervolgens op de grond naast mijn schoen. Hoewel ik druk bezig was om het graf te fatsoeneren en de hortensia te planten, week hij niet van mijn zijde. Ondanks alle ‘schuwheid’ sprong hij enige malen zelfs op mijn schoen!

Toen ik klaar was met het graf, pakte ik het afval bijeen om dit naar de container te brengen. Het vogeltje vloog mee om op de rand van het deksel te landen. Nadat ik mijn handen had gewassen bij de kraan ernaast, begaf ik mij weer richting auto. Achterom kijkend zag ik het roodborstje wegvliegen, richting het graf van mijn vader.

Een ontmoeting, die mij zeer lang zal bijblijven….

PS, enkele weken later maakte één van mijn dochter met haar kinderen daar iets gelijks mee!