Menu

Nachtelijke schrik

Jaren geleden moest ik ‘s-nachts rond twaalf uur wat spullen terugbrengen naar het depot van museum Naturalis in Leiden. Een vriend, werkend bij dat museum, begeleidde mij. Het was winter en stikdonker.

We gingen met de lift naar de derde etage en zagen geen hand voor ogen. We stapten de lift uit, maar voordat je het lichtknopje had bereikt, moest je eerst die donkere ruimte in.
Ik liep voorop met mijn handen vol en liep plotseling tegen iets harigs aan. Geen idee wat dat nu moest zijn. Ik vond het wel eng en het rook ook nog erg vreemd. Ik deed nog een stap voorwaarts en struikelde over iets van ijzer. Ik viel voorover en nam in mijn val dat harige gevaarte mee.
Ondertussen had mijn maat het knopje gevonden en alle TL-verlichting sprong aan. Na enige verwondering vroeg hij aan mij: Wat ben jij nu toch allemaal aan het doen? Ik lag namelijk bovenop een opgezette grizzlybeer, die met zijn kin op mijn hoofd rustte. Mijn spullen had ik nog steeds in mijn handen.

Mijn nachtrust daarna was niet optimaal. Ik had bovendien nog wat van die geur meegenomen en heel veel haar…….